“คือเราเคยออดิชั่นครั้งแรกๆนอกมหาลัยคือตอน Bangkok Notes แต่เขาไม่เลือกเรา คือตอนเลือกบทเราเห็นว่าเขาไม่รู้จะเอาบทอะไรให้เราเล่น ผู้ประสานฝั่งไทยถามแล้วนะ แต่นั่นแหละแอคชั่นผู้กำกับมันบอกว่าคืออะไร”

“ตอนมัธยมปลายออดิชั่นเข้าชมรมละครของโรงเรียนและไม่ติด ไม่เข้าใจ”

“พอเราเป็นกะเทย เราไม่มีสิทธิรับบทกะเทยด้วยซ้ำเพราะคนรู้สึกว่าเรากะเทยไป”

“เพื่อนเคยลืมว่าเรามีอวัยวะเพศอยู่”

การแสดงที่จะนำศิลปินอย่าง ปฏิพล(มิสโอ๊ต) ผู้นิยามตนเองว่าเป็นtranswomanด้วยเหตุผลทางการเมือง(politic) มาเจอกับ ใบหม่อน หทัยชนก นิสิตการละครชั้นปีที่สี่ ที่นิยามตนเองว่าเป็น non-binary sapphic เพื่อแชร์เรื่องราวส่วนตัวผสมปนเปไปถึงการก่อการทางการแสดงที่ทั้งสองจะไม่สนบรรทัดฐานทางเพศที่มาขีดจำกัดให้พวกเขาและเธอต้องมารับบทบาทตามคำสั่งอีกต่อไป

Hell hath no fury like a Queer scorned แปลงมาจากวลีของ Sylvia Rivera นักเคลื่อนไหวสิทธิของคนเพศหลากหลาย ที่มีต้นฉบับมาจากบทละครเรื่องThe Mourning Bride ของ William Congreve อีกที ซึ่งหากจะแปลความหมายของสุภาษิตนี้ ก็จะแปลว่า นรกไม่มีความโกรธเหมือนเควียร์ที่ถูกดูหมิ่น อันเป็นความหมายในเชิงที่ว่า ไม่มีใครจะโกรธแค้นหรือแก้แค้นได้มากไปกว่าเควียร์ เมื่อพวกเขาถูกดูหมื่นหรือทำผิดนั่นเอง

การแสดงชิ้นนี้จึงเป็นเหมือนเครื่องมือในการเรียกร้องและประท้วงโลกชายแท้ในศิลปะการแสดงที่นำศิลปินที่นิยามตนเองว่าเป็นเพศหลากหลายอันไม่ได้ตามบรรทัดฐานสองเพศมาเปล่งเสียงและก่อการการแสดงเพื่อให้ทุกคนเห็นว่าแท้จริงแล้วบทบาทบางตอนที่ต้องแสดงไปล้วนแล้วแต่ถูกกำกับขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ แล้วเราจะทำอย่างไร จะเปล่งเสียง สนับสนุน ต่อต้านหรือนั่งดู หรือร่วมกันสู้ในที่สุด

ดังนั้นอย่าลองดีกับกะเทย (และเควียร์และทรานส์และนอนไบนารี่ซัฟฟริคและอื่นๆ) มาเลยค่ะ ไอพวกชายแท้ มาเจอกันหน่อย

**การแสดงมีการพูดถึงชื่อบุคคลในชีวิตจริง หากท่านเป็นคนละครท่านอาจจะได้ยินชื่อคนใกล้ตัวท่านในการแสดงโปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมการแสดง

***การแสดงไม่มีเก้าอี้บริการในโรงละครแต่ทางเราจะเตรียมเก้าอี้ไว้ให้ด้านนอกสำหรับผู้ที่ต้องการ

****คำว่าชายแท้ในการแสดงพูดถึงระบบชายเป็นใหญ่ ดังนั้นไม่ต้องมีใครมาเป็นเดือดเป็นร้อน แต่ถ้าอยากรับไว้ทางเราก็ยินดี